پیام خراسان - البته برای پاسخ به سئوال مطرحح شده در لید خبر، پشیمانی های احتمالی در محاکم قضایی و ... را باید فاکتور گرفت. چرا که در هنگامه محاکمه و مجرمیت، راهی جز این نمی ماند. به گزارش ، در جامعه‌ای که پذیرش مسئولیت و عذرخواهی هنوز به‌عنوان رفتاری ضروری و پذیرفته‌شده در نظر گرفته نمی‌شود، بحران بی‌اعتمادی و شفافیت اجتماعی روز به روز تشدید می‌شود.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
در حالی که در بسیاری از جوامع پیشرفته، عذرخواهی به‌عنوان ابزاری برای تقویت روابط اجتماعی و حفظ انسجام اجتماعی شناخته می‌شود، در ایران این فرهنگ هنوز در بسیاری از موقعیت‌ها، به‌ویژه در سیاست و مدیریت، به چالش کشیده شده است. این وضعیت نه‌تنها به کاهش اعتماد عمومی منجر می‌شود، بلکه ریشه‌های بحران‌های اجتماعی و سیاسی را در دل خود پرورش می‌دهد. عادل عبداللهی، دکتری جامعه شناسی به خبرنگار اجتماعی تابناک گفت: در جامعه‌شناسی، رفتارهای انسانی و روابط اجتماعی تحت تأثیر فرهنگ‌ها و ارزش‌های موجود در هر جامعه قرار دارد. یکی از موضوعات مهم در این زمینه، مسئله «فرهنگ عذرخواهی» است که در بسیاری از جوامع، از جمله در ایران، به‌طور جدی نهادینه نشده است. این کمبود فرهنگی می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر روی رفتار افراد و همچنین روی سازمان‌ها و نهادها بگذارد. به‌ویژه در مواقعی که یک فرد یا مدیر سازمان خطای اخلاقی مرتکب می‌شود، فرهنگ عذرخواهی می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مؤثر برای اصلاح رفتار و حفظ روابط اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد. عذرخواهی و تاریخ اجتماعی ایران وی ادامه داد: چالش اصلی این است که در تاریخ فرهنگی ما، عذرخواهی و پذیرش مسئولیت شخصی همواره به‌عنوان رفتاری در نظر گرفته نشده است که باید به‌طور گسترده در بین مردم نهادینه شود. از آنجایی که این رفتار به‌طور طبیعی در شاکله فرهنگی جامعه ما وجود نداشته، نسل‌های مختلف، به‌ویژه نسل جوان‌تر که میراث‌دار این فرهنگ هستند، نتوانسته‌اند این نوع از مسئولیت‌پذیری را به‌طور صحیح و گسترده در خود پرورش دهند. این وضعیت به‌ویژه زمانی آشکار می‌شود که افراد در موقعیت‌های اجتماعی و شغلی قرار می‌گیرند و از پذیرش مسئولیت و عذرخواهی از اشتباهات خود امتناع می‌کنند. این جامعه شناس اظهار کرد: وقتی که چنین رفتارهایی از سوی افراد در موقعیت‌های مدیریتی و سیاسی مشاهده می‌شود، تبعات آن می‌تواند گسترده‌تر از چیزی باشد که در ابتدا به نظر می‌رسد. مدیرانی که قادر به عذرخواهی از اشتباهات خود نیستند و در برابر خطاهایشان پاسخگو نمی‌شوند، می‌توانند بی‌اعتمادی و بی‌تفاوتی اجتماعی را در جامعه گسترش دهند. این بی‌تفاوتی اجتماعی به‌ویژه زمانی آشکار می‌شود که رفتارهای ناپسند از سوی مدیران یا افرادی که در موقعیت‌های حساس اجتماعی و اقتصادی قرار دارند، به‌طور علنی در معرض دید عموم قرار می‌گیرد. وی افزود: در اینجا، فرهنگ عذرخواهی به‌عنوان یک ابزار اجتماعی مهم شناخته می‌شود که می‌تواند در جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی مؤثر باشد. هنگامی که فردی در موقعیتی که مرتکب اشتباهی شده است، به‌طور علنی و صادقانه عذرخواهی می‌کند، نه‌تنها مسئولیت‌پذیری خود را نشان می‌دهد، بلکه به دیگران نیز این پیام را منتقل می‌کند که اشتباهات انسان‌ها قابل اصلاح است و با پذیرش مسئولیت، می‌توان به جامعه اعتماد و احترام بیشتری بخشید.

وی افزود: در حالی که در جوامع غربی نیز فرهنگ عذرخواهی به‌طور گسترده‌ای پذیرفته شده است، در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر، این فرهنگ هنوز به‌طور کامل نهادینه نشده است. به‌ویژه در سیاست، زمانی که افراد و مسئولین به‌دلیل خطاهای خود عذرخواهی نمی‌کنند، این مسأله می‌تواند منجر به بی‌اعتمادی عمومی نسبت به آن‌ها شود. در نتیجه، پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری باید به‌عنوان یک ضرورت در سیاست‌های اجتماعی و فرهنگی کشورها تقویت شود تا از بروز مشکلات اجتماعی و سیاسی جلوگیری گردد، فرهنگ عذرخواهی به‌عنوان یک مؤلفه حیاتی در تقویت روابط اجتماعی و حرفه‌ای ، نیازمند توجه جدی است. اگر فرهنگ عذرخواهی در یک جامعه نهادینه شود، می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مؤثر در حل منازعات اجتماعی و کاهش تنش‌های اجتماعی عمل کند. بنابراین، ایجاد تغییرات فرهنگی در این زمینه می‌تواند به‌عنوان یکی از اولویت‌های اساسی در اصلاح رفتار اجتماعی و سیاسی در هر جامعه‌ای مورد توجه قرار گیرد.